Στην καθημερινότητα μας ως γονείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολλά διλήμματα, που μας κάνουν να νιώθουμε εκνευρισμένοι, ανήσυχοι, ενοχικοί, αγχωμένοι και συχνά αναρωτιόμαστε :
- “Μήπως είμαι πολύ αυστηρή, ή μήπως ανεκτική…;”
- “Να δίνω πιο ελαστική ή θα ‘μου πάρει τον αέρα’… ; ”
- “Να επιμείνω… να το αγνοήσω …ή να υποχωρήσω…; ”
Αμέτρητες φορές καλούμαστε να θέσουμε όρια στα παιδιά μας, να συνδέσουμε την οριοθέτηση με την πειθαρχία, ενώ αυτά βρίσκονται στην αναπτυξιακή φάση που εμπεριέχει έντονο συναισθηματισμό, αυθορμητισμό και παρορμητισμό για ικανοποίηση των επιθυμιών τους.
Ποια είναι άραγε η πρώτη σκέψη που μας έρχεται στο μυαλό, όταν αναφερόμαστε στην πειθαρχεία; ίσως τιμωρία, στέρηση, άρνηση; Όμως, ένα παιδί χωρίς κανόνες και όρια έχει την τάση να παραμένει έρμαιο των παρορμήσεων του, των εγωκεντρικών ξεσπασμάτων, των εξωπραγματικών απαιτήσεων του, βιώνοντας συχνά στρες, ανασφάλεια και θυμό.
Πολυετής έρευνες αναφέρουν οτι η συμπεριφορά των παιδιών συχνά αποτελεί αντανάκλαση της δικής μας συμπεριφοράς στον γονεϊκό μας ρόλο.
Κύριος σκοπός του γονιού λοιπόν, είναι η τήρηση των κανόνων και της πειθαρχίας, ώστε να εκπαιδευτούν τα παιδιά στο να κάνουν καλύτερες επιλογές σχετικά με την συμπεριφορά τους, Τους μαθαίνει δηλαδή να γίνονται υπεύθυνα απέναντι σε απαιτήσεις, χτίζοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και διαμορφώνοντας την ταυτότητα και την προσωπική τους υπευθυνότητα. Με αυτήν την έννοια, η οριοθέτηση λειτουργεί σαν ένα “προστατευτικό δίχτυ προστασίας” όπου εκπαιδεύονται να προσαρμόζονται, να αντιμετωπίζουν απογοητεύσεις τους, να συνεργάζονται, να εκφράζουν συναισθήματα- σκέψεις, να σέβονται και να αλληλεπιδρούν στην οικογένεια και την κοινωνία. Μερικές πρακτικές δεξιότητες οριοθέτησης των παιδιών είναι :
- Τα όρια πρέπει να αντιστοιχούν στην εκάστοτε αναπτυξιακή και ηλικιακή φάση τους .
- Προϋπόθεση είναι οι επαρκείς εξηγήσεις ως προς το νόημα κάθε κανόνα ή απαγόρευσης.
- Δίδεται ευκαιρία να εκφραστούν αντιρρήσεις δικές σας αλλά και των παιδιών, χωρίς κρίση ή κατάκριση, εστιάζοντας στις λογικές συνέπειες της όποιας συμπεριφοράς τους.
- Η πρόκληση είναι πως θα αντιδράσουμε εμείς σε εκνευριστικές συμπεριφορές των παιδιών.
- Προσφέρουμε υποστήριξη, αγάπη και το νιάξιμο μου, ακόμη και όταν δεν πειθαρχούν.
- Η σταθερότητα, η συνέπεια των λόγων και των προθέσεων σας είναι ‘κλειδί’ επιτυχίας .
Τέλος, μέσω της πειθαρχίας και της οριοθέτησης εκπαιδεύονται στην προσωπική υπευθυνότητα, στην αυτοπεποίθησή, στην αυτοπειθαρχία, στην προσαρμοστικότητα, στην συνεργατικότητα, δίνοντας τους την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν απογοητεύσεις και δυσκολίες με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Πεπονή Λένα – Ψυχοθεραπεύτρια / Δραματοθεραπεύτρια/ Οικογενειακός Σύμβουλος .