Ως γονείς νιώθουμε την ανάγκη να προσφέρουμε το καλύτερο στα παιδιά μας με όποιο τίμημα του χρόνου και της ενέργειας μας. Συνήθως στηριζόμαστε στα δικά μας βιώματα ή στην υπέρ-πληροφόρηση γενικών συμβουλών, όμως συχνά, παρόλη την καλή πρόθεσή μας, φτάνουμε σε αδιέξοδο ή κατακλυζόμαστε από ενοχικά συμπτώματα.
Έρευνες στην παιδοψυχολογία συμφωνούν ότι δεν υπάρχει μια συνταγή για να είμαστε διευκολυντικοί στην συναισθηματική ωρίμανση του παιδιού μας. Κάθε παιδί μέσα στην δυναμική της οικογένεια του, έχει διαφορετικές ανάγκες και χρειάζεται διαφορετικές συνθήκες που θα το διευκολύνουν να αποκτήσει προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες.
Σε αυτό το βιωματικό εργαστήρι παίζουν μαζί ο γονέας και το παιδί, με σκοπό την καλύτερη δυνατή επικοινωνία και σχέση μεταξύ τους. Έτσι, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνη του, της αυτοεκτίμηση, της αυτοσυγκέντρωσή του, της συνεργασίας, της επίλυση συγκρούσεων. Αυτές οι δεξιότητες θεωρούνται καθοριστικές για τις σχολικές επιδόσεις του, καθώς και την ενήλικη ζωή του. Αλληλεπιδρώντας με τους γονείς, τα παιδιά διευκολύνονται στο να δημιουργούν σχέσεις εμπιστοσύνης, ενώ οι γονείς παράλληλα υποστηρίζουν ουσιαστικά την δημιουργική φαντασία τους, την εμπιστοσύνη στον εαυτόν τους. Συγχρόνως εκπαιδεύονται :
- Να παίζουν περισσότερο διευκολυντικά και λιγότερο καθοδηγητικά,
- Να επικοινωνούν ουσιαστικά μεταξύ τους, φροντίζοντας τα αντίστοιχα,
- Να ενθαρρύνουν πρωτοβουλίες και έκφραση των συναισθημάτων τους,
- Να θέτουν όρια, με σεβασμό και ειλικρίνεια,
- Να συζητούν ευθέως με τους γονείς τους για στις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, βοηθώντας τα να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους.