Η πανδημία έχει προκαλέσει αναμφισβήτητα κοσμογονικές αλλαγές σε προσωπικό, κοινωνικό, πολιτικό- οικονομικό επίπεδο σε παγκόσμια κλίμακα. Η αίσθηση, οτι απειλείται και κινδυνεύει άμεσα η δικιά μας ζωή και των αγαπημένων μας, μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων. Ο εκνευρισμός, τα ξεσπάσματα θυμού, η απογοήτευση, η κατάθλιψη, το άγχος, φοβίες, αυπνείες, σωματικά προβλήματα διογκώνονται με
Ο πόνος της απώλειας κάποιου που θεωρούμε αγαπημένος μας, είτε πρόκειται για φυσική παρουσία, είτε θάνατος είναι ένα από τα πιο οδυνηρά συναισθήματα που μπορεί να βιώσουμε, που μπορεί να μας σοκάρει και μας αποπροσανατολίζει, ή να μας ακινητοποιήσει και να διαταράξει τον ψυχισμό μας. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει διαφοροποιήσεις στο πως θα
Πως μπορώ να « ΜΕΙΝΩ ΜΕΣΑ . . » και να μην χάσω επαφή με τους άλλους ; Η αναγκαστική παραμονή μας στο σπίτι, είναι αναμφίβολα μια τεράστια ανατροπή στην καθημερινότητάς μας και μια μεγάλη ψυχολογική δοκιμασία με πληροφορίες που μπορούν να είναι απειλητικές, φοβιστικές, αγχωτικές, δημιουργώντας όχι μόνο έντονη ανησυχία, αλλά και πανικό, επηρεάζοντας
Υποσυνείδητοι και αλληλένδετοι ρόλοι στις σχέσεις μας. Στην καθημερινότητας μας όλοι έχουμε βιώσει, λιγότερο ή περισσότερο, το τριγωνικό σχήμα Θύμα-Θύτης- Σωτήρας, άλλοτε εστιάζοντας σε έναν από τους ρόλους ως στάση ζωής και άλλοτε εναλλάσσοντας τους ανάλογα με τις συνθήκες που διαμορφώνονται στις σχέσεις μας. Πρόκειται για σχέσεις αλληλοεξαρτώμενες, όπου ο ένας χειραγωγεί τον άλλον, “ακροβατώντας”
«Το σώμα είναι το κουκούλι της ψυχής. Πλάθοντας με αγάπη και φροντίδα το περίβλημα, επιτρέπεις στην ψυχή, όταν είναι έτοιμη, να πετάξει … και εκείνη επιστρέφοντας, σου προσφέρει αρμονία και ισορροπία..» S. N. Abigador(2011) H σωματική έκφραση είναι η αυθόρμητη, άμεση γλώσσα μέσα από την οποία εκφράζουμε σκέψεις, συναισθήματα, αισθήσεις από την γέννηση μας και
Επιτρέπουμε να νιώθουμε ή απωθούμε τα συναισθήματά μας; Ζούμε σε μια κοινωνία που αντιστέκεται και φοβάται να εκθέσει την όποια συγκινησιακή φόρτιση, εκλαμβάνοντας την ως αδυναμία. Έτσι, από μωρά εκπαιδευτήκαμε να μην εκφράζουμε συναισθήματα όπως τον θυμό, την θλίψη, την αγανάκτηση μας ή να τα παγώνουμε ως μηχανισμό επιβίωσης. Ωστόσο, σαν παιδιά και αργότερα ενήλικες,